Ben Ben ...

Ben deliyim...

Mutluluğu uzaktan seyrederken cebimde küçük umutlar biriktirir, gözlerimi kapının eşiğine dikerim.

İşte o zaman hayat acı kahve tadı verir, hep içime atarım ama, kendimi içine atacak bir yer bulamam.
.........
Anlamayana az gelirim, anlayana çok...

Ne yarınlar birşey bekler benden, ne de ben yarınlardan...

Ben deliyim...

Ağlamamaya yemin etmiş gözlerim...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

FULYA çiçeğinin hikayesi